تاریخ انتشار
چهارشنبه ۸ فروردين ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۵۸
کد مطلب : ۱۱۸۱۹
گفتگوی صمیمی با مادر شهیدی که صدام برای سرش جایزه گذاشته بود
پسرم عاشق حضرت زهرا(س) بود
به گزارش راهیان نور، مادر شهیدان اسدی با حضور در یادمان شهدای عملیات رمضان مزار شهیدان گمنام آرمیده در این منطقه را زیارت کرد.
مصاحيه با مادر دو شهيد كه وقتي از پسرانش ميگويد هنوز اشك از چشمانش سرازير ميشود. با ادب و احترام سلام ميكنم و ايشان با احترام زياد پذيراي من ميشود. مادري كه از سني ازش گذشته ولي با تمام وجود و احساس در يادمان رمضان(پاسگاه زيد) حضور دارد.
از پسرانش ميگويد و از همان ابتدا بغض در صدايش را متوجه ميشوي، پسرش فرمانده ده لشكر سيدالشهدا سياوش اسدي راضي معروف به "مسلم" كه صدام براي سرش جايزه گذاشته بود و در شلمچه عمليلات والفجر ٨ به شهادت رسيده بود.
پسر ديگرش كه در كربلاي 5 به شهادت رسيده بود و پسرش را عاشق حضرت زهرا(س) معرفي ميكند و وقتي به اين نقطه از حرفهايش ميرسد درد دلهايش شروع ميشود و غم عجيبي در حرفهايش به وجود ميايد.
از مردم و مسئولين ميخواهد كه به حرفهايي كه شهدا گفته اند توجه و به آنها عمل بشود. عمل به حجاب و دروغ نگويند و خيانت نكنند، به حجاب توهين نكنند. ناراحتي در چهره اش پيدا ميشود و از كساني كه به حجاب و چادر توهين ميكنند به شدت دلخور است. و بعد از اين همه سال از مستاجر بودنش ميگويد ولي اشاره ميكند كه اگر پسر ديگري داشت آن را هم تقديم ميكرد. و خدايش را شكر ميكند و براي ما عاقبت بخيري آرزو ميكند.
وقتي از سفرش به مناطق راهيان نور ميگويد احساس ميكند پسرانش او را نگاه ميكنند و به من ميگويند كه مادر تو چه كار كردي و اينجاست كه چشمانش خيس ميشود....
يادمان عمليات رمضان
مصاحيه با مادر دو شهيد كه وقتي از پسرانش ميگويد هنوز اشك از چشمانش سرازير ميشود. با ادب و احترام سلام ميكنم و ايشان با احترام زياد پذيراي من ميشود. مادري كه از سني ازش گذشته ولي با تمام وجود و احساس در يادمان رمضان(پاسگاه زيد) حضور دارد.
از پسرانش ميگويد و از همان ابتدا بغض در صدايش را متوجه ميشوي، پسرش فرمانده ده لشكر سيدالشهدا سياوش اسدي راضي معروف به "مسلم" كه صدام براي سرش جايزه گذاشته بود و در شلمچه عمليلات والفجر ٨ به شهادت رسيده بود.
پسر ديگرش كه در كربلاي 5 به شهادت رسيده بود و پسرش را عاشق حضرت زهرا(س) معرفي ميكند و وقتي به اين نقطه از حرفهايش ميرسد درد دلهايش شروع ميشود و غم عجيبي در حرفهايش به وجود ميايد.
از مردم و مسئولين ميخواهد كه به حرفهايي كه شهدا گفته اند توجه و به آنها عمل بشود. عمل به حجاب و دروغ نگويند و خيانت نكنند، به حجاب توهين نكنند. ناراحتي در چهره اش پيدا ميشود و از كساني كه به حجاب و چادر توهين ميكنند به شدت دلخور است. و بعد از اين همه سال از مستاجر بودنش ميگويد ولي اشاره ميكند كه اگر پسر ديگري داشت آن را هم تقديم ميكرد. و خدايش را شكر ميكند و براي ما عاقبت بخيري آرزو ميكند.
وقتي از سفرش به مناطق راهيان نور ميگويد احساس ميكند پسرانش او را نگاه ميكنند و به من ميگويند كه مادر تو چه كار كردي و اينجاست كه چشمانش خيس ميشود....
يادمان عمليات رمضان
