مکانش برایم مهم نیست. هر جایی که احساس کنم بهتر می توان خدمت کنم حاضر هستم بروم. هر جایی که نیاز هست و بتوانم خوب کار کنم و مفید باشم آنجا قطعا جایی است که شهدا دعوتم کرده اند.

 ۷ نفر با ساکهایشان وارد حسینیه شدند. حدس زدم خادمینی هستند که دوره حضورشان در منطقه تمام شده و به شهر و خانه هایشان باز می گردند. برای اطمینان خاطر از یک نفرشان که از بقیه سرحال تر بود سوال کردم: شما خادم هستید؟ وقتی جواب مثبت داد. ادامه سوالاتم را پرسیدم.
 
-از کدام استان تشریف آوردید؟
تهران 

-چند سالتان است؟
۳۰ سال 

-خادم کدام منطقه بودید؟
اهواز، پادگان شهید رستم پور. زائرین آن منطقه همه دانشجو بودند و در این منطقه یک روز زندگی در جبهه را تجربه می کردند. ما تقریبا ۱ ماه آنجا بودیم. 

-به چه دلیل خادم شدید؟
هم شهدا دعوتم کردند و هم خودم انتخاب کردم. انشاالله اگر توفیق شود باز هم می آیم. 

-از چه طریق با طرح خادمین آشنا شدید؟ 
سازمان بسیج دانشجویی 

-بهترین خاطره یک ماه خادمیتان را تعریف می کنید؟
ما در منطقه هر شب رزمایش برگزار می کردیم. بعد از رزمایش هم یک برنامه معنوی داشتیم و راوی برای زائرین روایتگری می کرد. در آخر برنامه هر شب از زائرینی که حضور داشتند با قرعه کشی یک نفر به عنوان سفیر کربلا برای سفر به عتبات عالیات انتخاب می شد. زائرین وقتی وارد پادگان می شدند تحت تاثیر فضای معنوی قرار می گرفتند. سعی می کردیم شب عملیات را برایشان ترسیم کنیم و بعد وارد مرحله رزمایش شوند در آخر رزمایش هم فضای معنوی داشتیم. یکی از شبها سفیر کربلا که انتخاب شد؛ یکی از آقایان راوی گفت: بچه ها هر کسی درد و دلی با امام حسین دارد به این سفیر بگوید تا برای امام حسین ببرد. خیلی جالب بود، یکی از خانمها از وسط جمعیت دستش را بلند کرد و به سفیر کربلا گفت: سلام من را هم به امام حسین برسانید و بگو فلانی هم سلام رساند. خیلی فضای قشنگی بود. 

- عکس العمل همه دانشجو ها همینطور است؟
بچه ها خیلی خالصانه و صادقانه می آیند شرکت می کنند. هر چند بعضی از بچه ها یک شیطنت هایی دارند ولی دلهایشان پاک است و وقتی می آیند عنایت شهدا شامل حالشان می شود. صداقت اصلی شان را اینجا نشان می دهند. 


-دوست دارید در کدام منطقه خادم شوید؟
مکانش برایم مهم نیست. هر جایی که احساس کنم بهتر می توان خدمت کنم حاضر هستم بروم. به هر حال بعضی مکانها هست که انسان علاقه بیشتری دارد، مثلا من چند وقتی است که به هویزه علاقه خاصی پیدا کرده ام چون ارتباط خاصی با شهید علم الهدی گرفته ام. منتهی احساس می کنم هر جایی که نیاز هست و بتوانم خوب کار کنم و مفید باشم آنجا قطعا جایی است که شهدا دعوتم کرده اند. 

-برای خادمین جدید چه توصیه هایی دارید؟
بعضی از بچه در بحث خادمی توجیه کامل نیستند. فردی که برای خادمی می آید قطعا یک ظرفیتی در وجودش بوده است که انتخاب شده است. این جور مکانها محال است انتخاب نشوند. هر چقدر هم خودشان بخواهند. ولی باید یک ظرفیتی را در شما دیده باشند که دعوتتان کنند. ولی بعضی از دوستان چون هنوز به این موضوع نرسیده اند روی خودشان کار نکرده اند و نمی توانند سختی های اینجا را بپذیرند. هرچند که فکر می کنم اگر یک مدیریت و برنامه خوب باشد و همچنین فرد مسئولی که خادمین را توجیه کند. افراد می توانند راحت با این فضا ارتباط برقرار کنند و کار برایشان آسان شود. 

-تفاوت مناطق دفاع مقدس با بقیه جاها در چیست که این همه جوان را به خود جلب می کند؟ 
اینجا که انسان می آید از خیلی چیزها و وابستگی هایی که دارد دور می شود. چون اینجا سختی های خاص خودش را دارد. در خانه خودشان خیلی راحت تر است و خیلی کارهایی که در منزلشان انجام می دهند اینجا نمی توانند انجام دهند. ولی اینجا می طلبد که اینگونه باشیم. اگر من مجدد بخواهم خادم شوم به نظرم حتی اگر آنجایی که می رویم برای خادمی فضای خوبی هم باشد و وسایل راحتی و آسایش فراهم باشد، توی همین شرایط خوب هم به شکلی شرایط را برای خودم درست می کنم که کمی از سختی های دوران جنگ را تجربه کنم.