استان کردستان با مساحت 28203 کیلومتر مربع در غرب ایران قرار دارد. این استان از شمال به استان‌های آذربایجان غربی و زنجان، از شرق به همدان و زنجان، از جنوب به استان کرمانشاه و از غرب به کشور عراق محدود است. شهرستان‌های این استان عبارتند از: بانه، بیجار، دیواندره، سروآباد٬ سقز، سنندج، قروه، کامیاران و مریوان. کلمه کردستان برای اولین بار بطور رسمی در دوره سلجوقی بکار برده شد و از آن پس ثبت گردید.اکثریت ساکنان این استان، کردزبان هستند که به لهجه‌های مختلف کردی تکلم می‌کنند. علاوه بر زبان کردی دربرخی شهر ها گویش های ترکی آذربایجانی و لکی نیز رایج می باشند. حدود 90 درصد جمعیت استان اهل تسنن و مابقی شیعه هستند. کردستان منطقه ای کوهستانی است که دشت‌های مرتفع و دره‌های پهن نیز در آن گسترده شده اند. اختلاف ارتفاع بین بلندترین و پست‌ترین نقاط استان به حدود 2400 متر می‌رسد. کوه شاهو با ارتفاع 3300 متر بلندترین و منطقه آلوت در بانه با ارتفاع حدود 900 متر، کم ارتفاع‌ترین نقطه استان می‌باشـد که این اختلاف ارتفاع خود باعث به وجود آمدن اقلیم‌های متفاوت می‌گردد. کوه‌های سـر به فلک کشیده، چشمه‌های جوشان و دشت‌های شقایق این خطه، نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. بیش‌تر جنگل‌های استان دراطراف شهرهای بانـه و مریوان واقع شده و بعد از جنگل‌های شمال كشور در درجه دوم اهمیت قرار دارد. گندم، توت فرنگی و سیب زمینی از عمده محصولات کشاورزی این استان هستند . بعد از وقوع انقلاب اسلامی،تقریبا مردم تمامی شهرستان‌های این استان درگیر مبارزه با ضد انقلاب شدند. در دوران دفاع مقـدس سـه شهرستـان مریـوان، بانـه و سـروآباد به علت هم‌مرز بودن با عراق بیشتر در معرض حملات دشمن بعثی قرار گرفتند.