به گزارش راهیان نور ، سردار سرلشکر پاسدار دکتر «سیدیحیی صفوی» استاد تمام جغرافیای سیاسی طی یادداشتی فرا رسیدن روز معلم را به تلاشگران عرصه علم و دانش تبریک گفت.
در این یادداشت آمده است:
اندیشه و تفکر در طول تاریخ علاوه بر آنکه تعیین کننده راهبرد ملت‌ها در برخورد با موضوعات مختلف بوده است، از سوی دیگر آماج حملات اندک گروهی بوده است که همواره تعالی، روشنگری و اندیشه را مخالف اهداف خود می‌دیده‌اند و از این رو است که در واپسین لحظه‌های نیمه‌شب یازدهم اردیبهشت 1358 در سکوت شب، آیت‌الله «مرتضی مطهری» از رهبران بزرگ انقلاب به دست گروه تروریستی فرقان، به خاک و خون کشیده شد‌نذ و بعد از آن این روز به نام روز معلم نام‌گذاری شد.

دوازدهم اردیبهشت گرامیداشت بزرگمردان و زنانی است که در عرصه علم و دانش و اعتلای فرهنگ این مرز و بوم نقش آفرین اصلی هستند و پرچم فرهنگی کشور را به اهتزاز در می‌آورند.

معلمین و اساتید در حقیقت متعلق به سطح اعلای فرهنگ جامعه هستند که جوهره و ماده خام انسانی را تبدیل به انسانی در تراز بالا، فعال، سازنده، جوشان و متحرک و عالم تبدیل می‌کنند و حقیقتاً کار این قشر زحمت‌کش متمرکز بر فکر و اندیشه انسان‌هاست.

ظرفیت عظیم انسانی اساتید و معلمین زحمت‌کش ایران اسلامی پشتوانه عظیمی برای ارتقاء فرهنگ، دانش و پتانسیل بالایی برای دستیابی کشور به تمدن نوین اسلامی است که بدون تردید مسیر سخت تلاش و دستیابی به اهداف بالای کشور در ارتقاء سطح دانش ملی و استراتژیک و حفظ و ارتقاء جایگاه تمدنی و ملی کشور را هموار می‌سازد.

معلمین و اساتید عزیز کشورمان در سال‌های مختلف مجاهدت در این سنگر عظیم الهی نشان داده‌اند که نگاه آنان به جایگاه رفیع معلمی نگاهی ورای حرفه و شغل می‌باشد و تلاش و کوشش وصف‌ناپذیر آن‌ها در تربیت نسلی اثرگذار همراه با تربیتی اسلامی ایرانی به دور از نگاه مادی، نابرابری‌های زندگی روزمره و تنگناهای ناشی از پیچ و خم زندگی است و البته که بایستی در جهت تکریم و گرامیداشت آن‌ها گام‌های جدی و اثرگذار برداشت و همه ما بایستی خود را مدیون آن‌ها بدانیم و از سوی دیگر قدردان اساتید و معلمان دوران خود باشیم.

دور از انصاف نیست که به معلمین و اساتید واژه انسان‌های حماسه ساز و تاریخ‌ساز اطلاق شود؛ چرا که در طول تاریخ، اندیشه، نگاه و طرز تفکر و اقدام انسان‌های حماسه‌ساز و ملی منبعث از تلاش معلمین و بزرگ‌مردانی است که به اندیشه‌های انسانی فکر و جهت داده‌اند.

پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از بزرگترین رویداد پس از ورود اسلام به ایران، رخ دادن قیام انقلابی و اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) و تاثیرگذاری این انقلاب در بعد ملی و اثرات آن در منطقه و تاثیرگذاری و شرکت در معادلات سیاسی جهان و در کنار آن رویش نسل‌های جدید، نقش متفکران، خواص جامعه به چشم انداز آینده نقش محوری و تعیین کننده‌ای است که تعیین کنند چه نسلی را برای چه جامعه‌ای بایستی تربیت کنند.

در این بین و در ترکیب نقش‌های اجتماعی نقش معلمی نقشی فراتر از سایر نقش‌هاست و نبایستی با سایر فعالیت‌های اجتماعی مورد قیاس قرار گیرد، چرا که عملکرد معلمین و اساتید عزیز می‌تواند منجر به پیدایش محصولات فکری و آینده‌سازی بهتر برای کشور و تربیت نسلی با اندیشه‌های متعالی و ذهن‌هایی جستجوگر شود، نسلی که در مسیر رشد و توسعه از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نبوده و پایبند به اهداف و آرمان‌های کشورمان باشند و در این مسیر شناخت نیازهای انسانی آینده کشور و تلاش برای تربیت نسل متناسب با آینده اجتناب ناپذیر است.

در دنیای پیچیده امروز که مادیات به دنبال پایمال کردن اخلاقیات و معنویات است تربیت در کنار تعلیم می‌تواند نقش کلیدی در احیای اخلاق و معنویات جامعه ایفا کند و بایستی اعتقاد داشت راه نجات بشر از مسیر اخلاق و بازگشت به معنویات عبور می‌کند.

نظام آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و اساتید و معلمان از ارکان و زیرساخت‌های اصلی علم و تحقیق در کشور می‌باشند و تولید، بویژه تولید علم و دانش بدون در نظر گرفتن زیرساخت‌های اساسی در هر حوزه‌ای ممکن نمی‌باشد و هر اقدامی در جهت ارتقاء این زیرساخت‌های حیاتی و گام‌های اثرگذار و مرتبط می‌تواند موجب غنای نظام تولید علم و دانش در کشور و در نتیجه پیشرفت و توسعه ملی شود.