یک روز ، من برای محمد از پول شهریه ای که از حوزه می گرفت ، یک لباس دوختم و به او دادم که بپوشد. گفت : پول پارچه را از کجا آوردی ؟ گفتم : از پول شهریه خریدم گفت : نه از پول شهریه برای من لباس تهیه نکن. خواهش می کنم از پول دیگری برای برای پارچه بخر. ایشان در حوزه سلمان معروف بود. دوستان او به شوخی به ما گفتند : آدم بسیار خوبی است ، اما یک عیب دارد که شب ها نمی خوابد و دائم نماز شب می خواند. سروهای سرخ ، ص 119