خاک اینجا گیرایی خودش را دارد

قرار بود با یک فرزند جانباز مصاحبه کنم. هر کاروانی می آمد از مسئولشان سوال می کردم در کاروانشان فرزند جانباز دارند؟ که پاسخ منفی بود. کاروان جدید رسید. مسئولشان را پیدا نکردم از یکی از بچه های کاروان سوالم را پرسیدم. پاسخ داد خودم فرزند جانباز هستم. کاری دارید؟
 
- از کجا تشریف آورده اید؟
از دانشگاه خواجه نصیر تهران 

- از بین مناطقی که بازدید کردید کدام منطقه را بیشتر دوست داشتید؟
هویزه را خیلی دوست داشتم. داخل مسجد هویزه حس خاصی وجود دارد. اینکه شهدا در صحن مسجد حضور دارند انسان ارتباط خاصی با شهدا پیدا می کند. در هویزه تغییرات روحی خودم را خیلی خوب احساس می کردم. 

- پدرتان چه سالی جانباز شدند؟
اواخر جنگ در مناطق جنوب کشور مجروح شدند. ولی من تاریخ دقیق آن را نمی دانم. 

- برای واکنشهایی که افراد نسبت به شما و خانواده نشان می دهند حرفی دارید؟ 
چون جانباز بودن پدرم زیاد نمود نمی کند، دیگران از وضعیت پدر من اطلاع خاصی ندارند به همین دلیل واکنشهای زیادی اطرافمان اتفاق نمی افتد. پدرم هم سعی کرده در زمینه کاری مستقل باشد تا مشکلی با اطرافیان نداشته باشد. پدرم بخاطر ترکشی که نزدیک به قلب ایشان است مشکل نفس تنگی دارد و برای ما در منزل مشکلاتی بخاطر مجروحیت پدرم وجود دارد. البته ممکن است گاهی در مکانهایی به دلیل عدم رعایت اطرافیان با مشکل مواجه شود. 

- به چه دلیل به سفر راهیان نور آمدید؟
قبل از اینکه دانشجو شوم بخصوص از طریق تلویزیون با شهدا آشنا شده بودم. وقتی دانشجو شدم از همان سال اول دانشجویی هر سال با بسیج دانشگاه به سفر راهیان نور آمدم. 

- مناطقی که بازدید کردید چقدر شبیه خاطراتی بود که پدرتان تعریف کرده بودند؟
آن خاطراتی که پدرم و یا راوی ها از این مناطق تعریف می کنند. و اتفاقاتی که برای بعضی از جوانها که در این مناطق مردانه جنگیده اند افتاده است تا از کشورشان دفاع کنند و مردم را به خواسته هایی که داشتند برسانند برای من بیشتر از مسائل دیگر مهم است. این افراد در این مناطق بوده اند که این اتقافات برایشان افتاده است، از این سرزمین عروج پیدا کردند و مقابل سختی ها ایستادند. این مسائل برای من مهم است البته خاک هم گیرایی خودش را دارد. پدرم می گویند حتی ممکن است آن صحنه هایی که تلویزیون نشان می دهد با آن مسائلی که در زمان جنگ بود فرق داشته باشد. 

- یکی از خاطرات دوران جنگ پدرتان را برایمان تعریف کنید.
خاطره ای که برایم تعریف کردند و بسیار برایم تجربه ساز بود و خیلی در زندگی بهم کمک کرد را تعریف می کنم. ظاهرا زمان عملیات باید از یک تپه ای باید عبور می کردند که عراقی ها دقیقا در کنار این تپه بوده اند و کاملا بر این تپه اشراف داشته اند. هیچ راه حل استراتژیکی برای این کار وجود ندارد. در این مواقع همیشه عده ای هستند که ذکرهای زیادی می گویند و توسلات زیادی دارند. در آن موقع همه افراد آیه "و جعلنا من بین ایدیهم..." را می خوانند و از کنار عراقی ها عبور می کنند و هیچ اتفاقی نمی افتد. من واقعا تاثیر آیات را در زندگی ام استفاده کردم و بسیار تاثیر گذار بوده است. 

- برای جوانانی که جنگ را ندیده اند حرفی دارید که بزنید؟
به هر حال افرادی که رفتند و برای کشورشان جنگیدند سختی هایی کشیدند ولی مفهوم واقعی زندگی را فهمیدند. در حال حاضر کسی که این فضا را ندیده باشد و تجربیات افراد آن زمان را نشنیده باشد شاید بیشتر در دنیا زدگی و مسائل مادی و دنیایی غرق شود. شاید اگر آرام آرام با این عده صحبت کرد تا متوجه شوند که چرا در دوران دفاع مقدس افراد اینهمه سختی را تحمل کردند در زندگی افراد تاثیر زیادی داشته باشد.
 
- برای مسئولین راهیان نور پیشنهادی دارید؟
من از طرف خانواده یک جانباز پیشنهاد نمی دهم. در درجه اول و با توجه به مسائلی که در بین دانشجویان دیده ام، آن چیزی که برای من به عنوان جوانی که بازدید این مناطق می آید خیلی مهم است، این است که در هر منطقه نقشه های عملیاتی و مهندسی جنگ خیلی توضیح داده شود. اگر در هر منطقه ای شخصی باشد که در مورد مسائل خاص آن منطقه اطلاع داشته باشد خوب است. پیشنهاد دیگر این است که افرادی حضور داشته باشند که در مورد سیر تحول شهدا توضیح بدهند.