تحویل سال در کنار شهدا

 
امسال نیز مانند هر سال در لحظه تحویل سال بسیاری از مردم ایران ترجیح دادند، ناب ترین لحظه هر سال را نه در منزل كه در مناطق عملیاتی و همجوار شهدای هشت سال دفاع مقدس باشند تا شاید حضور در این مناطق كه وجب به وجب آن به خوان پاك جوانان مومن و انقلابی ایران اسلامی آغشته است به زندگی یك ساله آنها بركت دهد.
 
امسال نیز حضور مادران و همسران شهدا در این مناطق دیدنی بود و درد دل های آنها با صدای بلند، مظلومیت شهدای ما را برای همه افرادی كه بی شك اغلب آنها جنگ را به خوبی لمس نكرده اند بیشتر تداعی می كرد.
 
فرزندان شهدا هم بودند و امسال به یاد پدران شهید خود سفره هفت سین خود را با یاد حضور پدرانشان هنگام لحظه سال تحویل در حد بضاعت و توان و امكاناتی كه داشتند، همانند سفره هفت سین رزمندگان در مناطق عملیاتی و هنگام جنگ چیده بودند.
 
رزمندگان ایران هنگام لحظه سال تحویل برای اینكه امكان خروج از مناطق عملیاتی را نداشتند یا اینكه درگیر عملیات بودند سفر هفت سین خود را با وسایلی مانند، سربند، سنگ، مین سوسکی، مین سبدی، سیم تله، سیم چین، سیم خاردار، سرنیزه، سی چهار C۴، سوزن اسلحه، سیمینوف، سمبه و... آرایش می كردند تا با این كار سنت حسنه نوروز را به جا بیاورند.
 
یكی از رزمندگان در توصیف آن ایام می گوید: بعد از اینكه با هزار بدبختی سفره هفت سین را جور  می كردیم و لحظه سال تحویل فرا می رسید، ‌سکوت که سنگر را فرا می گرفت، تمام شوخی ها و شیطنت های ساعتی پیش جایش را به چشمهای دلتنگ خانه ای کوچک و مادر و پدری می داد که امسال هم تنها بودند.
 
یا مقلب القلوب که زیر لب ها طنین انداز می شد، صدای شلیک تیری نوید سال جدید را می داد و دیده بوسی بود و خنده و عیدی. نه با آن اسکناس های تا نخورده بلکه با عکس امام بود و سربند یا زهرا و یا ابوالفضل. سال جدید سربازها را با خود می برد به آینده ای مبهم اما شیرین و پر از امید به پیروزی و سنگر را اتاق کوچک خانه پدری می کرد و زخم تنهاییشان را، تنها می گذاشت تا کمی «درد» استراحت کند از بس که حاضر بود و هر روز غیبت نمی کرد.
 
ما هم تحویل سالمان را در کنار شهدا و بیاد آنان می گذرانیم و انشاالله سال جدید را به مدد مادر سادات حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها آغاز میکنیم باشد که شهدا عنایتی بکنند.
 
یادداشت / علی حسنی پور