مقام معظم رهبری (مدظله العالی) | آن‌ها [امریکاییها]، یک جنگ فرهنگی راه انداختند که دفاع مقدس فراموش شود. جمهوری اسلامی فناوری نرم راهیان نور را راه انداخت. ۱۳۹۷/۰۵/۲۲ | راهیان نور کار بسیار بزرگ و مهمّی است. ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ | راهیان نور یک فنّاوری جدید برای استفاده‌ی از معدن تمام‌نشدنی سالهای دفاع مقدّس است، معنایش این است که همه‌ی کشور باید از این استفاده کند و قدر آن را بداند. ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ | این حرکت راهیان نور را مغتنم بشمرید. ۱۳۹۳/۰۱/۰۶ | راهیان نور و بازدید از مناطق عملیاتی یک سنت حسنه به منظور پیشگیری از دو آسیب «فراموشی» و «تحریف» است. ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ | «راهیان نور»، بحمدالله این حرکت موفّق -که چند سالی است در کشور راه افتاده و روز‌به‌روز بحمدالله توسعه پیدا کرده است- یکی از جلوه‌های پاسداشت دوران دفاع مقدّس است. ۱۳۹۶/۱۲/۱۹ | من از این حرکت راهیان نور -که چند سال است بحمدالله روزبه‌روز هم در کشور توسعه پیدا کرده- بسیار خرسندم و این حرکت را حرکت بسیار بابرکتی میدانم. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | نکته‌ی اصلی و کلیدی در اردوهای راهیان نور، ایجاد زمینه برای «زیارت با معرفت» است. ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ | آنچه مهم است این است که ملت ایران این مقطع تاریخی حساس دفاع مقدس را هرگز فراموش نکند و سالهای پرمحنت، ولی پرافتخار دوران جنگ تحمیلی را هرگز از یاد نبرید. این آمدنها، این اظهار ارادتها، این یادبود گرفتنها، کمک میکند به اینکه این یادها در ذهنها زنده بماند. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | مردم کشور، این سنت بسیار ستودنی [راهیان نور] را از چند سال پیش در پیش گرفتند که بیایند این مناطق را سالیانه -بخصوص در ایام اول سال- زیارت کنند. اینجا زیارتگاه است. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | برای من مایه‌ی افتخار و سربلندی است که در این نقطه، در جمع شما راهیان نور و مجموعه‌ی عشاق دل‌باخته‌ی یاد شهیدان حضور داشته باشم. ۱۳۸۵/۰۱/۰۵
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) | آن‌ها [امریکاییها]، یک جنگ فرهنگی راه انداختند که دفاع مقدس فراموش شود. جمهوری اسلامی فناوری نرم راهیان نور را راه انداخت. ۱۳۹۷/۰۵/۲۲ | راهیان نور کار بسیار بزرگ و مهمّی است. ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ | راهیان نور یک فنّاوری جدید برای استفاده‌ی از معدن تمام‌نشدنی سالهای دفاع مقدّس است، معنایش این است که همه‌ی کشور باید از این استفاده کند و قدر آن را بداند. ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ | این حرکت راهیان نور را مغتنم بشمرید. ۱۳۹۳/۰۱/۰۶ | راهیان نور و بازدید از مناطق عملیاتی یک سنت حسنه به منظور پیشگیری از دو آسیب «فراموشی» و «تحریف» است. ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ | «راهیان نور»، بحمدالله این حرکت موفّق -که چند سالی است در کشور راه افتاده و روز‌به‌روز بحمدالله توسعه پیدا کرده است- یکی از جلوه‌های پاسداشت دوران دفاع مقدّس است. ۱۳۹۶/۱۲/۱۹ | من از این حرکت راهیان نور -که چند سال است بحمدالله روزبه‌روز هم در کشور توسعه پیدا کرده- بسیار خرسندم و این حرکت را حرکت بسیار بابرکتی میدانم. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | نکته‌ی اصلی و کلیدی در اردوهای راهیان نور، ایجاد زمینه برای «زیارت با معرفت» است. ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ | آنچه مهم است این است که ملت ایران این مقطع تاریخی حساس دفاع مقدس را هرگز فراموش نکند و سالهای پرمحنت، ولی پرافتخار دوران جنگ تحمیلی را هرگز از یاد نبرید. این آمدنها، این اظهار ارادتها، این یادبود گرفتنها، کمک میکند به اینکه این یادها در ذهنها زنده بماند. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | مردم کشور، این سنت بسیار ستودنی [راهیان نور] را از چند سال پیش در پیش گرفتند که بیایند این مناطق را سالیانه -بخصوص در ایام اول سال- زیارت کنند. اینجا زیارتگاه است. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | برای من مایه‌ی افتخار و سربلندی است که در این نقطه، در جمع شما راهیان نور و مجموعه‌ی عشاق دل‌باخته‌ی یاد شهیدان حضور داشته باشم. ۱۳۸۵/۰۱/۰۵
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) | آن‌ها [امریکاییها]، یک جنگ فرهنگی راه انداختند که دفاع مقدس فراموش شود. جمهوری اسلامی فناوری نرم راهیان نور را راه انداخت. ۱۳۹۷/۰۵/۲۲ | راهیان نور کار بسیار بزرگ و مهمّی است. ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ | راهیان نور یک فنّاوری جدید برای استفاده‌ی از معدن تمام‌نشدنی سالهای دفاع مقدّس است، معنایش این است که همه‌ی کشور باید از این استفاده کند و قدر آن را بداند. ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ | این حرکت راهیان نور را مغتنم بشمرید. ۱۳۹۳/۰۱/۰۶ | راهیان نور و بازدید از مناطق عملیاتی یک سنت حسنه به منظور پیشگیری از دو آسیب «فراموشی» و «تحریف» است. ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ | «راهیان نور»، بحمدالله این حرکت موفّق -که چند سالی است در کشور راه افتاده و روز‌به‌روز بحمدالله توسعه پیدا کرده است- یکی از جلوه‌های پاسداشت دوران دفاع مقدّس است. ۱۳۹۶/۱۲/۱۹ | من از این حرکت راهیان نور -که چند سال است بحمدالله روزبه‌روز هم در کشور توسعه پیدا کرده- بسیار خرسندم و این حرکت را حرکت بسیار بابرکتی میدانم. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | نکته‌ی اصلی و کلیدی در اردوهای راهیان نور، ایجاد زمینه برای «زیارت با معرفت» است. ۱۳۹۲/۱۲/۲۶ | آنچه مهم است این است که ملت ایران این مقطع تاریخی حساس دفاع مقدس را هرگز فراموش نکند و سالهای پرمحنت، ولی پرافتخار دوران جنگ تحمیلی را هرگز از یاد نبرید. این آمدنها، این اظهار ارادتها، این یادبود گرفتنها، کمک میکند به اینکه این یادها در ذهنها زنده بماند. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | مردم کشور، این سنت بسیار ستودنی [راهیان نور] را از چند سال پیش در پیش گرفتند که بیایند این مناطق را سالیانه -بخصوص در ایام اول سال- زیارت کنند. اینجا زیارتگاه است. ۱۳۸۹/۰۱/۱۱ | برای من مایه‌ی افتخار و سربلندی است که در این نقطه، در جمع شما راهیان نور و مجموعه‌ی عشاق دل‌باخته‌ی یاد شهیدان حضور داشته باشم. ۱۳۸۵/۰۱/۰۵
۰
تاریخ انتشار
شنبه ۱ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۲۸
کد مطلب : ۱۰۹۹۲
قشمی در گفت‌وگو با راهیان نور؛

ماجرای اسارت در نخستین روز جنگ تحمیلی

ماجرای اسارت در نخستین روز جنگ تحمیلی
به گزارش راهیان نور، «سید احمد قشمی» 10سال سابقه‌ اسارت دارد. او قبل از اسارت عضو شورای فرماندهی استان همدان بود و در سن 21سالگی و در نخستین روز جنگ، در منطقه‌ غرب کشور طی محاصره‌ پاسگاهی در 200متری مرز عراق به اسارت دشمن درآمد. قشمی بعد از آزادی کارشناسی را در همدان و کارشناسی ارشد را در مشهد خواند. بعد از آن هم هفت سال مدیر کل ثبت احوال استان همدان بود، یک سال استان مازندران، هفت سال استان خراسان بزرگ  و بعد هم مدیر کل بازرسی و ارزیابی عملکرد سازمان ثبت احوال کشور بوده است. او در گفتگو با خبرنگار ما، جریان اسارتش به همراه 11 پاسدار دیگر را در نخستین روز جنگ چنین روایت می‌کند:
 
در پاسگاهی به نام تیله کوه در نزدیکی سر پل ذهاب بودیم که حدود 200 متر با مرز عراق فاصله داشت. این پاسگاه کلنگی و یک ساختمان بسیار فرسوده بود. یک خمپاره که می‌خورد، بخشی از پاسگاه فرو می‌ریخت. 13 نفر از بچه‌های سپاه آنجا مستقر شده بودیم. چهار تانک هم از تیپ 3 زرهی ارتش با فرماندهی سرگرد مرادی آنجا مستقر شده بودند.
 
برای ما غیر قابل تصور بود که چهار لشکر مکانیزه عراق آن طرف مرز مسلح شده باشند. ما اطلاع نداشتیم. چون یک دره‌ای آنجا بین پاسگاه و آن طرف مرز عراق بود و ما هم هیچ چیز نمی‌دیدیم.

تا اول مهرماه سال 59 یعنی روزی که به طور رسمی جنگ بین ایران و عراق آغاز شد، فهمیدیم چه خبر شده است. دیگر از شب اول مهر هر 10 دقیقه یک خمپاره نزدیک پاسگاه می‌زدند. ما ناچارا زمین را کندیم و یک حفره روباه درست کردیم که از دو طرف راهی برای ورود و خروج داشت. جاهای دیگر امکان استقرار نبود. به همین دلیل همگی رفتیم داخل حفره روباه و تا صبح هیچ کدام نتوانستیم بخوابیم.
 
در آن مقطع هنوز اسلحه سازمانی ما ژ3 بود از آن مدل‌های قدیمی و فقط فرمانده سپاه یک کلاش داشت و یک آرپی‌جی هفت هم بیشتر نداشتیم. انداختن خمپاره‌ها تا ساعت 10 و 11 صبح ادامه داشت. در آن موقع دیگر همه آن چهار لشکر نمایان شدند و تمام مرز تا چشم کار می‌کرد، توپ و تانک و ادوات جنگی و نیروی پیاده دیده می‌شد. چهار لشکر مکانیزه با توپ مستقیم ایران را می‌زدند.
 
به غیر از ما 13 نفر سپاهی داخل پاسگاه یک گردان هم از بچه‌های ارتش بودند. تا آخرین گلوله‌ای را که داشتیم شلیک کردیم. «شهید اولنج» با تنها آرپی‌جی که استان همدان داشت رفت پشت تپه‌ها و دیگر او را ندیدیم. بعضی بچه‌ها گفتند دیدیم که پایش قطع شده بود و روی خاکریزها افتاده و به شهادت رسیده بود. در چشم بر هم زدنی دیدیم که کاملا پاسگاه محاصره شده. آسمان را نگاه می‌کردیم مثل باران پر بود از انواع گلوله‌ها که داخل پاسگاه می‌ریخت. درست یادم هست که عکس امام جلوی پاسگاه زده شده بود و عراقی‌ها هرچه عکس امام(ره) را به رگبار می‌بستند، دورتادور عکس امام(ره) سوراخ می‌شد ولی به خود عکس امام هیچ گلوله‌ای اصابت نمی‌کرد.
 
دو نفر از سربازان ارتش که آنجا مستقر شده بودند، ترکش خورده و زخمی شدند. یکی از برادران سپاه یک جیپ شهباز داشت آن دو مجروح را انداخت داخل آن و به صورت زیگزاگ از آنجا گریخت که بعدها شنیدیم که دو سرباز قبل از آن که به سرپل ذهاب برسند شهید شدند. خود آقای «درویش» یعنی راننده‌ جیپ که تنها کسی بود که از مهلکه سالم بیرون رفته بود، یکسال بعد در منطقه جنوب به شهادت رسید.
 
بعدا فهمیدیم سرگردِ ایرانی(مرادی) که فرمانده ارتش آنجا بود، از نفوذی خود عراقی‌ها بوده و گراها را او به عراقی‌ها می‌داد. قبل از آنکه ما در پاسگاه محاصره شویم او با تانک آن‌‌ها فرار کرد و ما آنجا فهمیدیم که باید یک ارتباطاتی با عراقی‌ها داشته باشد و بعدا هم شنیدیم که او را دستگیر و اعدام کرده بودند.
 
دیگر چاره‌ای نبود کاملا پاسگاه محاصره شد و ما هم در محاصره قرار گرفته و اسیر شدیم. تقدیر بر این بود که زنده بمانیم. دو سه تا از سربازهای عراقی نشستند که ما را به رگبار ببندند اما فرمانده‌شان از دور فریاد زد و نگذاشت. آمدند چشم‌هایمان و دست‌هایمان را بستند و ما را به اسارت بردند.
 
انتهای پیام/


نام شما

آدرس ايميل شما