تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۳۵
کد مطلب : ۹۱۷۲
به گزارش راهیان نور:
سربازان خمینی میزبان سربازان خامنه ای
نماز شکسته ی آنان از هزار نماز کاملی، عمیق تر و عاشقانه تر است، با چشم دل باید نظاره گرشان بود که سرزمین نور چقدر دیدنی تر می شود وقتی این فرزندان پاک بر روی آن قدم می نهند.
گریه ی معصومانه و سجده های بندگی شان بر روی خاک شلمچه، یادآور نوجوانان رزمنده ایست که وصیت نامه هاشان انسان را شرمنده می کند، آنان که بزرگترین گناهانشان، پیش قدم نشدن در سلام کردن بود.
عده ای بر روی تانک ها می روند و عکس می گیرند، گویا می خواهند بگویند ما همچنان مجهزیم و پرتوان و عده ای دیگر در آب سنگ پرتاب می کنند و قدرت بازوانشان را به نمایش می گذارند، عده ای هم، کودکانه و پر شور به این سو و آن سو می دوند؛ از کنارت که رد می شوند، بی هیچ تکبری، خالصانه سلام می کنند و نگاه جستجوگرشان، پر از نیرو و انرژی است.
اینان انقلابی هایی هستند که انقلاب را ندیده اند، شاید پدر و مادرهایشان هم ندیده باشند، ولی موج انقلاب به جانشان رسیده و انقلابی متولد شده و رشد کرده اند و هرکدام به نوعی می گویند: "من انقلابی ام".
فاصله ی زیاد اینجا از شهر، از شلوغی ها و دنیاگرایی های آن، هرکس را وادار می کند تا با چشم دل نظاره گر باشد؛ دل های انقلابی را با چشم دل راحت تر می یابی.
اینان حافظان انقلابند؛ از همان لحظه که قدم در این سفر گذاشتند با زبان دل گفتند: ما نه تنها پذیرنده ی انقلابیم، بلکه به رزم می ایستیم تا آرمان های انقلاب اسلامی مان محقق شود و پابرجا بماند انقلابی که به ظهور صاحب الزمان( عج) منتهی می شود.
انتهای پیام/
محمودی، خبرنگار افتخاری راهیان نور
یادمان شهدای شلمچه
