حکایت 11 سال مقاومت یک وزیر انقلابی

به گزارش سرویس فرهنگی راهیان نور، محمد جواد تندگویان در سپیده‌ دم روز ۲۶ خرداد سال ۱۳۲۹ هجری شمسی در تهران پا به عرصه هستی نهاد و قدومش مایه برکت و خیر برای خانواده و وجودش، روشنی بخش جانشان بود. قبل از اینکه به مدرسه برود، پدرش او را به مسجد برد و با قرآن آشنا کرد؛ پدرش از هواداران مرحوم آیت الله کاشانی، روحانی مبارز و مشهور کشور بود.

دوران ابتدایی

شوق آموختن و علاقه به اینکه جواد خودش بتواند کتاب بخواند و خط بنویسد، باعث شد که پدر زودتر او را به دبستان بگذارد. دبستان اسلامی جواد از شهرت خاصی در خانی آباد برخوردار بود. مدیر و معلمان مدرسه به این طفل ضعیف و نحیف ابجدخوان که می‌توانست بیشتر آیات و سوره‌های کوچک قرآن را که از پدرش آموخته بود، بخواند، علاقه شدیدی داشتند و تا پایان دروه ابتدایی اجازه نداند، خانواده‌اش او را از آن مدرسه به مدرسه دیگری منتقل کنند. جواد قبل از ورود به مدرسه، نام شهید نواب صفوی را شنیده بود، نام غلامرضا را نیز در دبستان از سایر دانش‌آموزان شنید. این دو الگوی کودکی جواد بودند و اگرچه جواد نتوانست جسم خود را پرورش دهد اما از نظر روحی، روحیه‌ای مقاوم و نیرومند پیدا کرد.

در مکتب اسلام

جواد اکثر شبها با قدمهای کودکانه‌اش همراه پدر و پدربزرگ به مسجد "بینایی" و هیئت "بنی‌فاطمه" و "فاطمیون" خانی ‌آباد می ‌رفت.

تندگویان ساکت و آرام در گوشه ‌ای می ‌نشست و به نماز خواندن مؤمنان نگاه می ‌کرد تا گوش او به تدریج با دعا و گفتار عالمان دین آشنا شد.

یک شب جواد در مسجد محله شگفتی آفرید. ماجرای آن شب را، بعد از گذشت سالها، هنوز قدیمی‌ترهای خانی‌آباد به یاد دارند. در آن ایام، معمولا سرشب برق محلات تهران قطع می‌شد و مومنین مجبور می‌شدند قبل از وقت مسجد را ترک کنند. آن شب به محض اینکه برق قطع شد، جواد بلافاصله باصدای کودکانه خود شروع به خواندن دعای کمیل کرد و مانع ترک مسجد شد. در کنار پدر و پدربزرگش در جلساتی که بعد ازهیئت به گونه ‌ای خصوصی برگزار می ‌شد، شرکت داشت و با مبارزه مکتبی آشنا شد و تا آخرین دقایق حیات پرافتخارش از مبارزه دست نکشید و مسجد و هیئت را ترک نکرد.

در دوره دانش‌آموزی جواد در دبستان، در فاصله بین سالهای ۱۳۳۲تا ۱۳۳۶ اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور نیز دگرگون شد و حوادثی روی داد که زمینه‌ساز قیام خونین ۱۵خرداد ۱۳۴۲ در ایران بود.

جواد در محیط ساده خانواده آموخت که معیار اصلی و هدف واقعی زندگی تجمل و رفاه نیست؛ بلکه غیر از مادیات، ارزشهای والاتر و برتر دیگری نیز وجود دارد، به همین دلیل در طول زندگی خود هیچ‌ گاه اجازه نداد وسیله برای او هدف شود.

تعصب در مذهب

مهندس تندگویان با وجود اینکه امتیاز لازم را برای اعزام به خارج به عنوان سهمیه بانک ملی به دست آورده بود، در مصاحبه به دلیل اینکه مذهبی متعصب شناخته شد، کنار گذاشته شد. وی با توجه به علاقه‌ای که داشت در سال ۱۳۵۴ به تحصیل در دانشکده نفت آبادان مشغول شد و فعالیتهای اسلامی و انقلابی خود را در انجمن اسلامی این دانشکده دنبال کرد.


انتهای پیام/