تاریخ انتشار
شنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۳۴
کد مطلب : ۱۲۶۰۸
زندگی به سبک شهدا (2) :
شهیدی که آرم سپاه بر یونیفرم تنش جلال خاصی داشت
زندگی نامه سردار شهید علی حسین ابراهیمی
در آسمان پر ستاره میهن اسلامی ما اخترانی می درخشند که نور جمال آنها بر تربت خون آلوده ی وطن می تابد که لاله های سینه چاک عاشق را در میعادگاه معشوق می رویاند. لاله به خون نشسته ی سردار شهیدعلی حسین ابراهیمی که طومار عمر کوتاه اما پر ثمر او ، نامه ی زندگی اش را با مطالبی که در ظاهر وقایع زندگی اش را بیان می کند و با تن اسرار آمیزش چون شهیدان دیگر به خدای او مربوط است به طور خلاصه چنین است .
وی در سال 1338در روستای چم آب صالح آباد ،از مادری پاک دامن و در خانواده مذهبی و با ایمان ، به جهان هستی دیده گشود. او ضمن تحصیل به کشاورزی و دامداری و کمک به خانواده زندگی را آغاز نمود .
شهید علی حسن ابراهیمی در سال 1357 که نور اسلام بر ایران تاریک تابیدن گرفت و انقلاب اسلامی به وقوع پیوست به خاطر کمک به محرومین و خدمت به انقلاب ، افتخار عضویت در سپاه پاسداران ایلام را پیدا نمود، با آتش افروزی دشمنان دین و انقلاب در کردستان بدان منطقه عزیمت نمود و در آنجا به کمک برادران و خواهران شتافت و بر علیه دشمنان انقلاب اسلامی چه تلاش ها و سختی ها و مرارت ها که نکشید به آیات ربانی کلام خدا عشق می وزرید و علاقه ی زیادی به امام داشت با شعله ور شدن جنگ تحمیلی بعثیون علیه انقلاب عاشقانه وکرارأ عازم جبهه ها شد و در محور های عملیاتی میمک ،شور شیرین ،دهلران ،مهران شجاعانه با دشمن متجاوز جنگید. چندی نیز در روابط عمومی سپاه پاسداران ایلام مشغول به خدمت شد و مدتی هم در واحد مهندسی رزمی سپاه فعالیت داشت.
جالب اینجاست که علیرغم سفارشات اکید مسئولین و همراهانش مبنی بر اینکه ریش خود را کوتاه کند و لباس با آرم ویژه سپاه پاسداران بر تن نکند، زیرا که در صورت اسارت یزیدیان بعثی او را اذیت و شکنجه می دادند، اما هنگامی که جسدش را تحول گرفتیم صورتش را با ریش انبوه آغشته به خونش مزین شده بود و آرم سپاه بر یونیفرم تنش جلال خاصی را داشت و همچون مدالی پر افتخار بر سینه اش قرار داشت.
مقدمه ازدواج فراهم شده بود که پیک شهادت در عملیات خونین والفجر 3 در کربلای مهران به سراغش آمد و او را در تاریخ 1362/05/12 به وصال محبوبش رسانید و در حجله خونین شهادت جاودانه آرامید به روان پاکش درود ابدی باد، بدرود جاودانه مرد بدرود .......
انتهای پیام/