مجيد هيچگاه «خود» را در ميان عناوين و مقامهايش گم نکرد و شخصيت والاي الهيش را به اين مسائل نفروخت. او با تمام امکاناتي که مي توانست در اختيار داشته باشد، فردي بسيار قانع، متواضع، باوقار، منصف و کم توقع بود. او با همان حقوق مجردي ناچيزي که از سپاه مي گرفت قناعت مي کرد و در موقع شهادت خيلي از حقوقهاي عقب مانده اش را از سپاه نگرفته بود. او مي گفت «وقتي احتياج ندارم چرا بگيرم. خانواده ي من که احتياج به پول ندارند، ازدواج من نکرده ام و همين مقدار بس است». او پولهايي هم که مي گرفت صرف خريد کتاب و زيارت مي کرد و معتقد بود که بايد به اندازه ي نياز از بيت المال پول برداشت.

_{^{کتاب اسوه ي مقاومت، ص 31.}}