به گزارش راهیان نور، شهیده ناهید فاتحی کرجو در مقطع سوم راهنمایی درس میخواند، پدرش کادر ژاندارمری سابق بود و در منطقه عملیاتی دشت عباس با دشمن بعثی متجاوز می‌جنگید و مادرش سیده زینب بیگم سرپرستی او را عهده دار بود.

زمستان سال هزارسیصدوشصت برای درد شدید دندان راهی مطب پزشک می‌گردد که در حوالی میدان (شهرمیدان آزادی) فعلی عناصر ضدانقلاب او را به جرم طرفداری از نظام نوپای اسلامی می‌ربایند و به روستای حلوان و هشیمز که در آن سالها در تصرف ضدانقلاب بود انتقال می‌دهند و پس از چندین ماه اسارت در پاسخ به افکار عمومی این چنین وانمود می‌کنند که او را آزاد کرده‌اند اما بعدها براساس برخی منابع از جمله سپاه مشخص شد او را مظلومانه زنده به گور کرده‌اند.

پیکرش را پس از بازگشت امنیت نسبی به منطقه و پاکسازی مناطق روستایی با همکاری رزمندگان سپاه اسلام و پیگیری‌های مادر داغدارش به شهر سنندج انتقال می‌دهند و در نهایت بنا به درخواست مادرش در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده می‌شود.