تاریخ انتشار
شنبه ۴ فروردين ۱۳۹۷ ساعت ۲۳:۴۲
کد مطلب : ۱۱۷۸۹
کمبود مجتمع‌های بین‌راهی و سرگردانی مسافران در جاده‌های خوزستان
به گزارش راهیان نور، در ایران مانند بقیه کشورهای دیگر، تلاش برای ساخت مجتمع های بین راهی در دستور کار قرار گرفته است و به همین منظور 500 مکان برای چنین کارکردی در کشور مکان یابی شده است.
استان خوزستان چند سالی است که شاهد ساخت جاده های با کیفیت است که آزاد راه پُل زال اندیمشک و خرم آباد و آزاد راه آبادان به اهواز از جمله این محورهاست و با بهره برداری از محورهای مواصلاتی مهم، نیازی که هم اینک در جاده های خوزستان احساس می شود، موضوع کمبود مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی است و هم اکنون تجمیع خدمات رفاهی در جاده ها، در قالب مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی، به عنوان یک شیوه پذیرفته شده در جهان محسوب می شود.
جاده پُر تردد خرمشهر به اهواز، جاده ای بدون مجتمع بین راهی
استان خوزستان با وجود محورهای مواصلاتی پُرتردد و مهم همچون جاده اهواز به خرمشهر که سالانه میزبان حجم زیادی از مردم به سوی شهرهای خرمشهر و آبادان به ویژه زائرین مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس است، هم اکنون از کمبود چنین سرویسی در این محور فوق رنج می برد و به طور کلی سرویس های خدماتی رفاهی در کنار بعضی از جاده های استان خوزستان مشاهده می شود اما این مکان ها به قدری پراکنده هستند که مسافرین و رهگذران جاده ای مجبور به توقف های مکرر در طول مسیر هستند.
سرویس های بین راهی در جاده های خوزستان پراکنده اند
به طور مثال در مسیر‌های جاده ای استان خوزستان، پمپ بنزین در یک نقطه مکان یابی شده و رستوران در مکانی دیگر دیده شده و یا فروشگاه مواد غذایی در جایی است و قهوه خانه در مکان دیگری جانمایی شده است و این خود نشان از آن دارد که جاده های خوزستان نیازمند خدمات مجتمع بین راهی در حد استاندارد های بین المللی است.
در مورد طراحی، ساخت و کارکرد یک مجتمع خدماتی، الگوی واحدی در کشورها وجود ندارد، زیرا ویژگی های هر کشور ایجاب می کند که سیاست ایجاد مجتمع های خود را متمایز با دیگر کشورها اعمال کند، در این زمینه عربستان سعودی مجتمع ها را به صورت عمده برای زائرین و مسافران خارجی که از نیازهای معدود و حجم وسیع خدمات برخوردارند طراحی می کند و در بعضی دیگر از کشورها علاوه بر نیازهای رفاهی به سایر نیازهای رهگذران جاده ها مانند، نیازهای تفریحی و گردشگری توجه ویژه ای شده است.
الگوی واحدی برای مجتمع های بین راهی در جهان وجود ندارد
در نمونه‌های موجود مجتمع‌ها در اروپا، توجه ویژه ای به مسائل تفریحی و گردشگری معطوف شده است و بیشتر ایجاد تسهیلاتی مورد توجه قرار می گیرد که رهگذران جاده ها ضمن دستیابی به خدمات ضروری خود، از طبیعت اطراف حداکثر بهره را ببرند و سوابق جهانی بیانگر آن است که مجتمع های احداثی در هر یک از کشورها دارای تنوع بسیاری است، به عنوان نمونه در یک بزرگ راه در آلمان یا ترکیه، گستردگی مجتمع های خدماتی و رفاهی بین راهی متفاوت است و به مکان، ویژگی های طبیعی و فاصله سطح ارائه خدمت، بستگی دارد.
موضوعی که اهمیت دارد این است که مجتمع های خدماتی و رفاهی بین راهی، فقط نقش خدمت رسانی به رهگذران جاده ها را بر عهده ندارند بلکه علاوه بر فراهم آوردن تسهیلات رفاهی برای رهگذران جاده ها، مسائلی همچون توازن منطقه ای، توسعه پایدار و مسائل تفریحی را در دستور کار خود قرار داده اند.
مجتمع های بین راهی شهر قم الگوی اقتصادی برای خوزستان است
در ایران نیز به طور موردی در شهر قم، طراحی مجتمع های بین راهی بر اساس فروش محصولی به نام سوهان شکل گرفته و فضاهی خدماتی در کنار فروش این محصول، به مسافران سرویس می دهند و به طور کلی در طراحی مجتمع های بین راهی، باید این موضوع را در نظر داشت که کارکرد مکان های خدماتی بر اساس نیازهای مسافران و ظرفیت های بومی منطقه است.
استان خوزستان به علت قرار گیری در مسیر پایانه های مرزی شلمچه و چزابه و از طرفی داشتن ظرفیت های طبیعی و گردشگری دفاع مقدس، هرساله میزبان خیل مسافران و رهگذاران جاده ای است که باید برای بهره برداری اقتصادی از این فرصت در استان با مکان یابی، طراحی و ساخت مجتمع های بین راهی، اقدام کرد.
اما مسئله ای که هم اینک دارای اهمیت است، کمبود شدید مجتمع های بین راهی در جاده های خوزستان است به گونه ای که به زحمت می توان مجتمع خدماتی در مسیر جاده های خوزستان یافت که بیش از 2 یا 3 سرویس خدماتی به مسافران ارائه دهد.سرویس های بین راهی در جاده های خوزستان وجود دارد اما این تعداد نسبت به محورهای استان بسیار ناچیز هستند و بر طبق استاندارد اروپا در هر 10 کیلومتر آزاد راه، باید 1 مجتمع بین راهی وجود داشته باشد و این در حالی است که در بعضی از محورهای حیاتی این استان، یا هیچگونه خدماتی نیست یا فقط 1 مجتمع بین راهی بنا شده است.
مسئله ای که کارشناسان مربوطه به آن اذعان دارد، کمبود سرمایه گذار در بخش احداث مجتمع های بین راهی در خوزستان است و باید این نکته را در نظر داشت که هم اکنون سود احداث یک مجتمع بین راهی به طور مثال در جاده قم سلفچگان، به مراتب بسیار بالاتر از جاده های استانی چون خوزستان است.
یکی از دلایل به صرفه تر بودن احداث مجتمع ها در قم به این خاطر است که در این مسیر، محصول پرفروش بومی به نام سوهان وجود دارد و صاحبان مجموعه های بین راهی از طریق این محصول، مسافران و رهگذران جاده ای را جذب می کنند و مسئولان استان اگر بخواهند مسافرین بین راهی در جاده های خوزستان سرگردان نشوند و خدمات تعریف شده به آن ها ارائه شود، باید به فکر احداث مجتمع های خدماتی رفاهی استاندارد با ارائه محصولات بومی باشند.
ساخت و رونق مجتمع های بین راهی نیز در گرو اقتصادی بودن آن هاست و تجربه مجتمع های قم نشان داده است که وقتی یک مجتمع داری توجیه اقتصادی است که بر فروش یک یا چند محصول تجاری مانند مانند سوهان که یک برند است تکیه کرده باشد و در کنار آن اقدام به ارائه خدمات به مسافران و رهگذران جاده ها کند.
اگر بخواهیم مجتمع های استان خوزستان به لحاظ سرمایه گذاری برای سرمایه گذار دارای جذابیت باشد، باید محصولات مرغوب استان خوزستان مانند خرما، کلیچه، مرکبات و صنایع دستی زیبایی مانند کپوبافی، گلیم و... هم استاندارد سازی و هم صاحب برند شود تا بتواند به عنوان یک پشتوانه اقتصادی برای مجتمع ها رفاهی استان مطرح شوند و این راهی است برای بهره مندی اقتصادی مردم منطقه از حضور چشمگیر مسافران و زائران راهیان نور است که دغدغه همگان می باشد.
استان خوزستان چند سالی است که شاهد ساخت جاده های با کیفیت است که آزاد راه پُل زال اندیمشک و خرم آباد و آزاد راه آبادان به اهواز از جمله این محورهاست و با بهره برداری از محورهای مواصلاتی مهم، نیازی که هم اینک در جاده های خوزستان احساس می شود، موضوع کمبود مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی است و هم اکنون تجمیع خدمات رفاهی در جاده ها، در قالب مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی، به عنوان یک شیوه پذیرفته شده در جهان محسوب می شود.
جاده پُر تردد خرمشهر به اهواز، جاده ای بدون مجتمع بین راهی
استان خوزستان با وجود محورهای مواصلاتی پُرتردد و مهم همچون جاده اهواز به خرمشهر که سالانه میزبان حجم زیادی از مردم به سوی شهرهای خرمشهر و آبادان به ویژه زائرین مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس است، هم اکنون از کمبود چنین سرویسی در این محور فوق رنج می برد و به طور کلی سرویس های خدماتی رفاهی در کنار بعضی از جاده های استان خوزستان مشاهده می شود اما این مکان ها به قدری پراکنده هستند که مسافرین و رهگذران جاده ای مجبور به توقف های مکرر در طول مسیر هستند.
سرویس های بین راهی در جاده های خوزستان پراکنده اند
به طور مثال در مسیر‌های جاده ای استان خوزستان، پمپ بنزین در یک نقطه مکان یابی شده و رستوران در مکانی دیگر دیده شده و یا فروشگاه مواد غذایی در جایی است و قهوه خانه در مکان دیگری جانمایی شده است و این خود نشان از آن دارد که جاده های خوزستان نیازمند خدمات مجتمع بین راهی در حد استاندارد های بین المللی است.
در مورد طراحی، ساخت و کارکرد یک مجتمع خدماتی، الگوی واحدی در کشورها وجود ندارد، زیرا ویژگی های هر کشور ایجاب می کند که سیاست ایجاد مجتمع های خود را متمایز با دیگر کشورها اعمال کند، در این زمینه عربستان سعودی مجتمع ها را به صورت عمده برای زائرین و مسافران خارجی که از نیازهای معدود و حجم وسیع خدمات برخوردارند طراحی می کند و در بعضی دیگر از کشورها علاوه بر نیازهای رفاهی به سایر نیازهای رهگذران جاده ها مانند، نیازهای تفریحی و گردشگری توجه ویژه ای شده است.
الگوی واحدی برای مجتمع های بین راهی در جهان وجود ندارد
در نمونه‌های موجود مجتمع‌ها در اروپا، توجه ویژه ای به مسائل تفریحی و گردشگری معطوف شده است و بیشتر ایجاد تسهیلاتی مورد توجه قرار می گیرد که رهگذران جاده ها ضمن دستیابی به خدمات ضروری خود، از طبیعت اطراف حداکثر بهره را ببرند و سوابق جهانی بیانگر آن است که مجتمع های احداثی در هر یک از کشورها دارای تنوع بسیاری است، به عنوان نمونه در یک بزرگ راه در آلمان یا ترکیه، گستردگی مجتمع های خدماتی و رفاهی بین راهی متفاوت است و به مکان، ویژگی های طبیعی و فاصله سطح ارائه خدمت، بستگی دارد.
موضوعی که اهمیت دارد این است که مجتمع های خدماتی و رفاهی بین راهی، فقط نقش خدمت رسانی به رهگذران جاده ها را بر عهده ندارند بلکه علاوه بر فراهم آوردن تسهیلات رفاهی برای رهگذران جاده ها، مسائلی همچون توازن منطقه ای، توسعه پایدار و مسائل تفریحی را در دستور کار خود قرار داده اند.
مجتمع های بین راهی شهر قم الگوی اقتصادی برای خوزستان است
در ایران نیز به طور موردی در شهر قم، طراحی مجتمع های بین راهی بر اساس فروش محصولی به نام سوهان شکل گرفته و فضاهی خدماتی در کنار فروش این محصول، به مسافران سرویس می دهند و به طور کلی در طراحی مجتمع های بین راهی، باید این موضوع را در نظر داشت که کارکرد مکان های خدماتی بر اساس نیازهای مسافران و ظرفیت های بومی منطقه است.
استان خوزستان به علت قرار گیری در مسیر پایانه های مرزی شلمچه و چزابه و از طرفی داشتن ظرفیت های طبیعی و گردشگری دفاع مقدس، هرساله میزبان خیل مسافران و رهگذاران جاده ای است که باید برای بهره برداری اقتصادی از این فرصت در استان با مکان یابی، طراحی و ساخت مجتمع های بین راهی، اقدام کرد.
اما مسئله ای که هم اینک دارای اهمیت است، کمبود شدید مجتمع های بین راهی در جاده های خوزستان است به گونه ای که به زحمت می توان مجتمع خدماتی در مسیر جاده های خوزستان یافت که بیش از 2 یا 3 سرویس خدماتی به مسافران ارائه دهد.سرویس های بین راهی در جاده های خوزستان وجود دارد اما این تعداد نسبت به محورهای استان بسیار ناچیز هستند و بر طبق استاندارد اروپا در هر 10 کیلومتر آزاد راه، باید 1 مجتمع بین راهی وجود داشته باشد و این در حالی است که در بعضی از محورهای حیاتی این استان، یا هیچگونه خدماتی نیست یا فقط 1 مجتمع بین راهی بنا شده است.
مسئله ای که کارشناسان مربوطه به آن اذعان دارد، کمبود سرمایه گذار در بخش احداث مجتمع های بین راهی در خوزستان است و باید این نکته را در نظر داشت که هم اکنون سود احداث یک مجتمع بین راهی به طور مثال در جاده قم سلفچگان، به مراتب بسیار بالاتر از جاده های استانی چون خوزستان است.
یکی از دلایل به صرفه تر بودن احداث مجتمع ها در قم به این خاطر است که در این مسیر، محصول پرفروش بومی به نام سوهان وجود دارد و صاحبان مجموعه های بین راهی از طریق این محصول، مسافران و رهگذران جاده ای را جذب می کنند و مسئولان استان اگر بخواهند مسافرین بین راهی در جاده های خوزستان سرگردان نشوند و خدمات تعریف شده به آن ها ارائه شود، باید به فکر احداث مجتمع های خدماتی رفاهی استاندارد با ارائه محصولات بومی باشند.
ساخت و رونق مجتمع های بین راهی نیز در گرو اقتصادی بودن آن هاست و تجربه مجتمع های قم نشان داده است که وقتی یک مجتمع داری توجیه اقتصادی است که بر فروش یک یا چند محصول تجاری مانند مانند سوهان که یک برند است تکیه کرده باشد و در کنار آن اقدام به ارائه خدمات به مسافران و رهگذران جاده ها کند.
اگر بخواهیم مجتمع های استان خوزستان به لحاظ سرمایه گذاری برای سرمایه گذار دارای جذابیت باشد، باید محصولات مرغوب استان خوزستان مانند خرما، کلیچه، مرکبات و صنایع دستی زیبایی مانند کپوبافی، گلیم و... هم استاندارد سازی و هم صاحب برند شود تا بتواند به عنوان یک پشتوانه اقتصادی برای مجتمع ها رفاهی استان مطرح شوند و این راهی است برای بهره مندی اقتصادی مردم منطقه از حضور چشمگیر مسافران و زائران راهیان نور است که دغدغه همگان می باشد.
