تاریخ انتشار
يکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۰۴
کد مطلب : ۱۰۳۰۶
یادگار هشت سال دفاع مقدس،
جوانانی هم چون من دلبسته انقلاب اسلامی بودیم/ با این نیت وارد سپاه پاسداران شدیم که چیزی بدهیم و نه اینکه چیزی بگیریم
دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل محدودیت هایی که وجود داشت، اکثر دانش آموزان خیلی زود دست از درس و مدرسه می کشیدند و خیلی زود مشغول کار کشاورزی و باغداری می شدند. در بعضی از روستاها امکانات آموزشی وجود نداشت و در بعضی دیگر معلمانی تحت عنوان سپاه دانش فعالیت می کردند، و کمبود امکانات آموزشی دلیل اصلی ترک تحصیل بسیاری از دانش آموزان محسوب می شد.
من نخستین فرزند ذکور خانواده بودم و بحث درس و مدرسه اهمیت ویژه ای در میان خانواده ام داشت، به همین خاطر بعد از پایان دوران ابتدایی، روانه شهرستان قروه شدم و تحصیلات راهنمایی را در شهرستان قروه ادامه دادم. پدرم یک اتاق کوچک در شهرستان قروه برایم اجاره کرد و من مشغول تحصیل در مقطع راهنمایی شدم.
علی رغم تمام مشکلاتی که داشتم مشغول تحصیل شدم. نبود امکانات مادی و رفاهی کافی من را در تنگنا قرار می داد، ولی باید با تمام وجود به درس و مدرسه ام ادامه می دادم؛ گاهی وقت ها هفته ها و ماه ها نمی توانستم پدر و مادرم را زیارت کنم. یک سال به دلیل بارش سنگین برف، از ابتدای فصل زمستان تا اوایل فصل بهار راه های روستایی بسته شد و من که دانش آموز مقطع راهنمایی بودم بعد از سه ماه توانستم پدر و مادرم را ملاقات کنم. برای زیارت مادرم پرپر می زدم، اما چاره ای نداشتم و باید تحمل می کردم. رژیم طاغوت حتی توانایی برف روبی راه های روستایی را هم نداشت و راه های روستایی گاهی تا چند ماه بسته می شد و مردم روستا در وضعیت نامناسبی گرفتار می شدند.
مهرماه سال 1357 برای تحصیل در مقطع سوم راهنمایی، راهی شهر همدان شدم. راهپیمایی ها و تظاهرات های مردمی علیه حکومت پهلوی باعث تعطیلی مدارس می شد و من به اتفاق دوستانم در این راهپیمایی ها شرکت می کردیم تا اینکه انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
در روزهای خروش ملت ایران علیه حکومت پهلوی، عمال حکومت در میدان اصلی شهر همدان چند فروند تانک و چند دستگاه ماشین سنگین و تعداد زیادی نیروی پیاده مستقر کرده بودند و به طرف تظاهرات کننده گان تیراندازی می کردند. حضور روحانیون انقلابی و مردم متعهد در راهپیمایی ها باعث می شد که خیل جمعیت با دلگرمی و شور و حرارت خاصی راهپیمایی ها را دنبال کنند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همکاری و همراهی دانش آموزان دبیرستانی که در آن مشغول تحصیل بودم با نیروهای بسیجی و سپاه آغاز شد. دعوت از فرماندهان سپاه همدان جهت سخنرانی در میان دانش آموزان یکی از برنامه های ویژه دبیرستان محسوب می شد. در این میان من به اتفاق دوست شهیدم سیروس دادگستر ـ که در عملیات والفجر 10 در ارتفاعات چناره به شهادت رسید ـ و چند تن دیگر از جمله دانش آموزان فعال و فرهنگی دبیرستان محسوب می شدیم.
بعد از اینکه دیپلمم را در رشته علوم تجربی دریافت کردم، به اتفاق چند تن از دوستانم هم نظر شدیم که وارد سپاه پاسداران شویم. البته آن روزها هر کس مدرک دیپلم داشت به راحتی می توانست وارد هر اداره و سازمانی شود، اما به خاطر عشق و علاقه ای که به خدمت به انقلاب اسلامی در لباس سبز پاسداری داشتیم، نیت کردیم وارد سپاه شویم.
به خاطر همکاری که با نیروهای سپاه انصارالحسین(ع) همدان داشتیم، مدارک لازم برای انجام مراحل گزینش را تحویل سازمان دادیم. همزمان با تعطیلات عید نوروز وقتی برای دیدار با خانواده به شهرستان قروه آمدم، از نام نویسی ام برای ورود به سپاه انصار الحسین(ع) همدان گفتم. خانواده و اطرافیان من را تشویق کردند که در سپاه بیت المقدس کردستان که خط مقدم جبهه هم بود ثبت نام کنم و به این ترتیب من وارد سپاه بیت المقدس کردستان شدم.
در طول مدتی که مشغول انجام مراحل گزینش و جذب در سپاه پاسداران بودم، افراد مختلفی با من صحبت می کردند که «حالا بعد از این همه درس خواندن و زحمت کشیدن چرا می خواهی وارد سپاه شوی؟ در حالیکه سایر ادارات و سازمان ها به وجود شما احتیاج دارند و به راحتی شما را جذب می کنند»!
اما جوانانی هم چون من دلبسته انقلاب اسلامی بودیم و با توجه به روحیه و بنیه اعتقادی که امام خمینی(ره) در ما ایجاد کرده بود، غیر از سپاه پاسداران در هیچ سازمانی نمی توانستیم خدمت کنیم. سپاه پاسداران در اعتقادات ما از جایگاه رفیعی برخوردار بود که می توانست ما را به مقصد و هدف نهایی و اخروی برساند.
با این نیت وارد سپاه پاسداران شدیم که چیزی بدهیم و نه اینکه چیزی بگیریم، و آن چیزی که می خواستیم بدهیم جانمان بود و برای تحقق آرمان های الهی و اجرای فرامین پیامبر گونه امام خمینی(ره) همه چیزمان را تقدیم انقلاب اسلامی کنیم.
البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که متأسفانه رژیم پهلوی شرایطی را برای مردم علی الخصوص مناطق محروم ایجاد کرده بود که اخذ مدرک ششم ابتدایی اوج آرزوی یک خانواده برای فرزندانشان بود. در حالیکه همین افراد اگر شرایط مناسب تحصیلی را فراهم می دیدند می توانستند راحت تر به تحصیلات خود ادامه دهند و با مدرک تحصیلی بهتر وارد بازار کار شوند.
انتهای پیام/
